Róże mieszańce herbatnie (Hybrid Tea)
Mieszańce herbatnie (Hybrid Tea) dla wielu definiują tradycyjną różę – duże, pachnące, klasycznie pięknie ukształtowane kwiaty na długiej ciernistej łodydze. Na ich wspaniałe cechy składa się wiele gatunków i grup, choć jako główne wskazuje się: remontanty (Hybrid Perpetuals), po których odziedziczyły silny wzrost, wytrzymałość na mróz i powtarzanie kwitnienia oraz róże herbatnie (Tea Rose), które dały im szlachetny kształt i zapach. Przyjmuje się, że pierwsze krzyżowania w obrębie tych dwóch grup przebiegały przypadkowo, kwiaty ulegały zapyleniu przez pszczoły, które wędrując po kwiatach przenosiły pyłek. Tak też było najprawdopodobniej z protoplastą tej grupy, "La France", którą w 1867 roku odkrył Jean-Baptiste André (fils) Guillot (1827-1893). To francuski hodowca róż, prowadzący rodzinną szkółkę w Lyon wraz ze swoim ojcem o tym samym imieniu, stąd to rozróżnianie fils et père. Obydwaj byli pierwszymi we Francji (niektórzy uważają, że i na świecie), którzy rozpoczęli rozmnażanie róż przez zakładanie oczek bezpośrednio na siewkach (podkładkach) rosnących w glebie. Wcześniej, najczęściej stosowaną metodą było pobieranie zrazów z krzewów i ich szczepienie (tzw. w ręku) na podkładkach wykopanych lub pozyskiwanych z odrośli korzeniowych. Guillot fils, rozpoczął pracę przy różach już w wieku 14 lat, z czasem rozwinął swój niezwykły talent w dziedzinie krzyżowania, a i znana jest jego pracowitość i dokładność w prowadzeniu już później samodzielnych projektów wysiewu nasion. Stąd też spotykane są naukowe spekulacje, że "La France" mogła zostać wyhodowana w sposób zamierzony, a jej rodzicami mogły być – "Mme Victor Verdier" (Hybrid Perpetual, Verdier, 1863) i "Mme Bravy" (Tea Rose, Guillot, 1848) lub "Madame Falcot" (Tea Rose, Guillot, 1858). Wśród innych osiągnięć Guillot (syna), należy wymienić pierwszego mieszańca herbatniego w kolorze żółtym kwiatów i była to"Mme Hoste" (1887). Jest on też uważany za twórcę róż Polyantha, a to przez wyhodowanie "La Pâquerette" w 1885 roku, pierwszej odmiany tej grupy.
Niemniej to "La France" pozostaje największym dziełem jego życia. To ona rozpoczęła epokę róż nowoczesnych i wskazała kierunek prac nad nowymi odmianami. Rysunek – Le Livre d'Or des Roses (Paul Heriot, 1903). 
Następne krzyżowania były już dokładnie planowane i miały na celu wyhodowanie nowych, coraz to wspanialszych odmian. Prace na tym polu rozpoczęło wielu, w tym najbardziej znani: Henry Benett w Anglii, Joseph Pernet-Ducher we Francji i Peter Lambert w Niemczech. Na wspomnienie zasługują też firmy rodzinne, Dikinson i McGreedy z Irlandii Północnej. Dzięki ich wysiłkom i staraniom wkrótce pojawiły się następne mieszańce herbatnie, wśród nich uprawiane do dzisiaj – "Mme Caroline Testout" (Pernet–Ducher, Francja, 1890) czy "Lady Mary Fitzwilliam" (Bennet, Wielka Brytania, 1882). Nowe odmiany regularnie powtarzała kwitnienie, były doskonałym wyborem jako kwiat cięty, nadawały się do uprawy zarówno w zachodniej, jak i centralnej Europie.
Obecnie pozostają najbardziej znaną i popularną grupą róż na świecie – dla wielu nie mająca sobie równych. Kwiaty w całej palecie barw z wyjątkiem czysto niebieskiego, zawsze szlachetnego kształtu, duże i bardzo duże do 20 cm średnicy, osadzone na długich pędach pojedynczo lub po kilka. Ich piękno jest już widoczne w pąkach, smukłych lub bardziej okrągłych. Najczęściej bardzo mocno pachną, choć spotyka się też te o delikatnym zapachu. W klimacie śródziemnomorskim i cieplejszych kwitną nieustannie przez cały rok. W klimatach chłodniejszych kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu, po przycięciu regularnie powtarzają kwitnie do późnej jesieni. Liście duże, często skórzaste i błyszczące, młode – purpurowe lub brązowe. Bez względu na porę roku zawsze dekoracyjne. Krzewy mieszańców herbatnich są wzniesione, pędy sztywne i proste. Wysokość waha się od 0.5 m do 1.5 m, szerokość ograniczona przez niezbyt silne rozkrzewianie. W porównaniu do innych grup róż, są bardziej wymagające w uprawie. Do optymalnego rozwoju wymagają żyznych, głęboko uprawionych gleb, stanowisk w pełni nasłonecznionych. W lata deszczowe gorzej kwitną i zapadają na choroby grzybowe. W klimacie Polski i zimniejszych wymagają kopczykowania na zimę i nakładania stroiszy. Wymagają cięcia wiosennego i od poprawności wykonania tego zabiegu uzależniona jest żywotność krzewu przez następne miesiące. Wspaniałe na rabacie i jako kwiaty cięte w wazonie. W ogrodzie należy im zapewnić miejsca eksponowane i otwarte, mogą występować jako solitery lub na rabatach z innymi różami.
O ile róża postrzegana jest jako królowa ogrodów, to niewątpliwie mieszańce herbatnie są wśród róż arystokracją najwyższej próby. "La France" w moim ogrodzie...